یکی از مشکلات مهمی که در زمینه مهندسی بافت همواره ذهن محققین و مهندسین را به خود مشغول کرده است، وجود یک سیستم عروقی برای انتقال خون و مواد غذایی به نواحی عمقی بافت مهندسی شده بوده است.
به گزارش بنیان به نقل از medicalxpress، تکنیک های زیست مهندسی جدید مانند پرینت سه بعدی نمی توانند شبکه عروقی منشعب خونی را در مقیاسی مانند مویرگ ها تولید کنند و در نتیجه با مشکلاتی مانند انتقال اکسیژن، مواد غذایی و مولکول های مورد نیاز برای بافت مواجه هستند. در مطالعه ای جدید محققین انستیتو پلی تکنیک ورکستر(WPI) برای حل این مشکل از بافت های گیاهی استفاده کرده اند.
در واقع گیاهان و جانوران رویکردهای متفاوتی را برای انتقال مایعات، مواد شیمیایی و ماکرومولکول ها استفاده می کنند اما شباهت جالب هر دو وجود ساختارهای شبکه عروقی شان است. به همین منظور، تولید داربست های گیاهی سلول زدایی شده این پتانسیل را دارد که شاخه جدیدی از علوم را در زمینه مهندسی بافت و اندام ایجاد کند.
در بخشی از این مطالعه، آن ها سلول های ضربان دار قلب انسان را روی برگ اسفناج که دارای سلول های گیاهی کشیده شده و نواری هستند کشت دادند. آن ها مایعات و میکروبیدهایی با اندازه مشابه با سلول های خون انسانی را از طریق سیستم عروقی اسفناج عبور دارند و این مویرگ ها یا آوندهای اسفناج را با سلول های انسانی پوشاننده عروق(سلول های اندوتلیالی) کشت دادند. این محققین براین باورند که استفاده از برگ های متعدد اسفناج به صورت لایه ای، شرایط رشد طبیعی سلول های عضلانی قلب را فراهم می آورد و می تواند به بیمارانی که دچار حملات قلبی شده اند کمک کند. در این مطالعه محققین با استفاده از یک فرایند موثر که با جریان برقرار کردن و پرفیوژ کردن یک ماده دترژنت یا شوینده بود، سلول های گیاهی را از بافت حذف کردند و داربستی سلول زدایی شده و دارای عروق را برای مهندسی بافت را ایجاد کردند. این داربست سلول زدایی شده از جنس سلولز است که یک ماده زیست سازگار بوده و کاربردهای زیادی را در طب ترمیمی و بازساختی نشان داده است.
پایان مطلب/